|
|
Zajęcia przyrodnicze w klasie VI
Badanie skażenia powietrza z wykorzystaniem bioindykatorów.
2 czerwca 2017 r. sprawdzaliśmy czystość powietrza za pomocą skali porostowej w parku szkolnym.
Określaliśmy czy porosty pokrywają:
mniej niż jedną czwartą kwadratu (0 – 25%)
mniej niż połowę kwadratu (25 – 50%)
więcej niż połowę kwadratu (50 – 100%)
służącego do badań.
Porosty są bardzo wrażliwe na zanieczyszczenia, szczególnie na dwutlenek siarki SO2, który hamuje ich rozwój. SO2 jest wytwarzany np. podczas spalania paliw kopalnych (węgiel, ropa naftowa) w fabrykach i domach czy przez jeżdżące samochody.
Jeśli powietrze jest bardzo zanieczyszczone porosty w ogóle nie występują lub są bardzo małe, a im jest ono czystsze tym jest ich coraz więcej różnokształtnych i dużych.
Porosty niezależnie od kształtu mogą mieć bardzo różne kolory – zielone, szare, żółte, pomarańczowe, czerwone, różowe, brązowe i czarne.
Z naszych badań wynika, że park szkolny ulega wyraźnej degradacji środowiska. Teren parku zaliczyliśmy do strefy III - w której mogą występować porosty listkowate i skorupiaste (np. złotorost ścienny, obrost wzniesiony), powietrze jest zanieczyszczone, a stężenie SO2 wynosi 99-70 µg/m3
informacja z dnia 2017-06-01 11:42:12
|
|
|
